Skip to main content

Εαυτός

3 Ιούν 2022

Φυλακιστήκαμε στον εαυτό,
μέσα στα αμέτρητα προσωπεία του,
μέσα στις ατελείωτες ανάγκες του,
στους πλανεμένους φόβους του,
στα σκοτεινά του υπόγεια,
στην υπέρμετρη σημαντικότητά του,
στην αποκομμένη και τεμαχισμένη του υπόσταση
που γεννά και θρέφει όλα του τα δεινά,
κι αγωνιζόμαστε ολάκερη τη ζωή να φιλιώσουμε μαζί του,
να τον κατανοήσουμε,
να πάψει να μας τυραννά,
και λησμονούμε τη μήτρα, την αιώνια πηγή,
τη φύση που ανήκουμε,
μια φύση αδιαίρετη κι ατεμάχιστη,
ένα “τόπο” μυστικό όπου όλα ζουν αγκαλιασμένα σαν ένα,
και τούτη η αποκοπή είναι η ρίζα για όλα μας τα δεινά,
η λησμονιά του Εμείς και της ενότητας των πάντων κατατρώει τις ζωές μας,
γιατί είναι παραλογισμός κι ανοησία μέγιστη
να μιλάμε γι’ άνθρωπο χωρίς τη φύση,
για φύση χωρίς τον άνθρωπο…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ