Η αρσενική πλευρά των σκοταδιών μας…

Οι άνθρωποι που αληθινά νοιάζονται για όλα αυτά τα συσσωρευμένα, επικίνδυνα και παράδοξα προβλήματα στον κόσμο μας θα πρέπει ίσως να συλλογιστούν λίγο πιο σοβαρά μια ακόμα πολύ σημαντική παράμετρο.
Το γεγονός ότι, αιώνες τώρα, ο κόσμος μας κυριαρχείται σχεδόν ολοκληρωτικά από τα αρσενικά στοιχεία του.
Αν ρίξουμε μια ματιά στις κοινωνίες μας σε ολόκληρο τον κόσμο, σε όλα τα τοπικά πολιτιστικά μοντέλα, στα πρότυπα και στις αξίες που κυριαρχούν, εύκολα θα διαπιστώσουμε ότι όλες οι δομές τους και οι τρόποι που αυτές λειτουργούν κυριαρχούνται καθολικά από τα αρσενικά στοιχεία.
Από τις μικρές κοινωνικές δομές, τις οικογένειες, μέχρι τις μεγαλύτερες, που απλώνουν την κυριαρχία τους σε ολόκληρο τον πλανήτη, το αρσενικό στοιχείο καθορίζει, επιβάλλει και διαμορφώνει το επίπεδο της ζωής και τον προσανατολισμό ολόκληρου του ανθρώπινου είδους.
Ο πόλεμος, το μίσος, ο ανταγωνισμός, η βία, η εξουσία, η εκμετάλλευση, η πατριαρχία, ο ορθολογισμός, ο συντηρητισμός, ο ιμπεριαλισμός, ο υλισμός και αυτή η ανεξήγητη καταστροφική και δολοφονική μανία των ανθρώπων για τα πάντα, έχουν τις ρίζες τους στην αρσενική πλευρά που κυριαρχεί και δεν επιτρέπει στην θηλυκή, η οποία και αυτή διέπει και χαραχτηρίζει τα πάντα στη ζωή, να υπάρχει, να εκφράζεται και να συμβάλλει στην αρμονία και την ισορροπία, σ’ αυτούς τους απαραίτητους παράγοντες για τη βιωσιμότητα και την εξέλιξη της ζωής.
Η συνύπαρξη, η συμβίωση, η συμπόνια, η συμπάθεια, η τρυφερότητα, η ευγένεια, η συνεργασία, η φιλία, η αγάπη, τα συναισθήματα, η μοιρασιά, η ισότητα, η αποδοχή, η συντροφικότητα, η ενότητα και η επίγνωση της κοινής ρίζας, της κοινής μάνας μας, που είναι η φύση, είναι μερικά μόνο από τα βασικά θηλυκά στοιχεία μας τα οποία, μέσα στις κοινωνίες μας, έχουν ένα πολύ υποβαθμισμένο, παραγκωνισμένο και μη υπολογίσιμο ρόλο.
Τα παιδιά μεγαλώνουν πάντα με την παρότρυνση να γίνουν καλύτερα, πιο δυνατά και πιο πλούσια από τα άλλα, μαθαίνουν να λειτουργούν ανταγωνιστικά, να βρίσκουν τρόπους να κερδίζουν πάντα τους άλλους, να έχουν θέσεις και ρόλους υψηλότερους από τους άλλους.
Τα αγόρια καλλιεργούνται να έχουν σκληρότητα, δύναμη, εξουσία, επιρροή, αρχηγισμό, ενώ τα κορίτσια να έχουν υπομονή, υπακοή, συμμόρφωση και να μην αντιμιλούν απέναντι στους άντρες “αφέντες” τους.
Για τα αγόρια η μόρφωση, η κοινωνική εξέλιξη και οι επαγγελματικές ευκαιρίες είναι δεδομένες και “φυσιολογικές” καταστάσεις, όχι όμως και για τις κοπέλες, οι οποίες χρειάζεται συνήθως να αποδεικνύουν την αξία και τις δυνατότητές τους.
Όλες οι κοινωνικές δομές, οι επιχειρήσεις και οι βιομηχανίες, τα μαγαζιά, οι δημόσιες υπηρεσίες, οι κυβερνήσεις και τα πολιτικά κόμματα, τα επιστημονικά και ερευνητικά κέντρα, οι ακαδημαϊκές κοινότητες και τα θρησκευτικά δόγματα προσφέρουν στις γυναίκες ελάχιστες δευτερεύουσες θέσεις και ρόλους και ουσιαστικά τις χρησιμοποιούν μονάχα σαν βοηθητικές και σαν “γλάστρες”, χωρίς συνήθως να ρωτιέται, ή να λαμβάνεται ιδιαίτερα σοβαρά, η γνώμη και η άποψή τους.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι καθοριστικές αποφάσεις και οι επιλογές στον κόσμο μας, για αιώνες τώρα, λαμβάνονται από άντρες. Ο κόσμος μας λειτουργεί με βάση μια αυθαίρετη, καθαρά μηχανιστική, αρσενική αντίληψη, η οποία δεν λαμβάνει καθόλου υπ’ όψιν το γεγονός ότι, τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες, περιέχουν και εναλλάσσουν μέσα από τη βιολογία τους και μέσα από τη γενικότερη δομή των προσωπικοτήτων τους, τόσο τα αρσενικά όσο και τα θηλυκά στοιχεία, τα οποία αποτελούν αρχετυπικά μοτίβα της ζωής.
Η αντιστοιχία του θηλυκού με την παθητικότητα και του αρσενικού με την ενεργητικότητα είναι ένα ακόμα απαράδεκτο πατριαρχικό στερεότυπο, ένα κατάλοιπο που θυμίζει τις σκοτεινές εποχές της εξέλιξης του είδους μας.
Η παθητικότητα και η ενεργητικότητα, όπως και όλα τα άλλα αρσενικά και θηλυκά στοιχεία, εναλλάσσονται δυναμικά και αδιάκοπα μέσα σε κάθε ανθρώπινο πλάσμα με μοναδικό βιολογικό “στόχο” την αρμονία και την ισορροπία.
Φυσικά στο ζήτημα της αρσενικής κυριαρχίας στον κόσμο μας θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπ’ όψιν το εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα της σεξουαλικότητας και των ταμπού που διέπουν το πολιτιστικό μας μοντέλο και όλα τα ανθρώπινα πλάσματα.
Η σεξουαλική καταπίεση και η σχετική μορφωτική στρέβλωση, ο φόβος της μη αποδοχής, ο καθωσπρεπισμός, οι παραδοσιακοί ρόλοι, ο συντηρητισμός, η μυστικοπάθεια, η μη αποδοχή και η δυσκολία συνύπαρξης με κάθε μορφή διαφορετικότητας, η συσσώρευση σεξουαλικών εμμονών και απωθημένων, τα οποία αναζητούν διεστραμμένη έκφραση και ακραία εκτόνωση, αποτελούν ακόμα πολύ βαθιά ριζωμένα χαραχτηριστικά των σύγχρονων κοινωνιών μας, τα οποία, με τη σειρά τους, διαποτίζουν και καλλιεργούν τα άτομα και τα οδηγούν σε συγκεκριμένες επιλογές και στάσεις ζωής.
Κλείνοντας αυτή τη σύντομη ματιά στην “αρσενική πλευρά των σκοταδιών μας” δεν πρέπει να παραλείψουμε τις τραγικές επιπτώσεις αυτής της αντίληψης στη σχέση μας με τη φύση και τη γη.
Η αρσενική κυριαρχία, η οποία αντιλαμβάνεται τη φύση και τη γη σαν μια τεράστια μηχανή προς εκμετάλλευση, είναι ολοκληρωτικά υπεύθυνη για τον εκτοπισμό της πανάρχαιας αντίληψης που έβλεπε τη φύση και τη γη σαν μια τεράστια τροφό-μητέρα ολόκληρης της ανθρωπότητας και είχε σαν συνέπεια οι άνθρωποι να τη σέβονται, να την φροντίζουν και να παραμένουν σταθερά συνδεδεμένοι μαζί της.
Η αρσενική αντίληψη απέναντι στη φύση και τη γη είναι αυτή που σήμερα, ξεκάθαρα, οδηγεί σταθερά τη ζωή σε κατάρρευση και στον κίνδυνο του αφανισμού.
Αφήστε μια απάντηση