Όταν σπέρνεις βία να είσαι έτοιμος να θερίσεις τρόμο!!
Η είδηση…
“Μια ανυπεράσπιστη και αβοήθητη αθώα κοπέλα 28χρ σαν τα κρύα τα νερά δολοφονείται στυγνά και ανέντιμα από άθλιο μπρουταλόμαγκα μπροστά στο Αστυνομικό Τμήμα, όπου είχε πάει να ζητήσει βοήθεια λίγα λεπτά πριν, γιατί καταλάβαινε ότι κινδυνεύει άμεσα η ζωή της…(!!!!????)”
Η πραγματικότητα…
Αμφίφυλη βία, γυναικοκτονίες, ενδοοικογενειακή βία, εφηβική βία, συμμορίες ανηλίκων, βιασμοί ανηλίκων σε ανήλικες, ομοφοβία, ρατσιστική βία, αστυνομική βία, κρατική βία, οπαδική βία, θρησκευτική βία…
…και πάντα μια κοινωνία έκπληκτη, μια κοινωνία ανυποψίαστη κι “αθώα”, μια κοινωνία “σοκαρισμένη” από την απρόβλεπτη αγριότητα…
Αλήθεια αγαπημένοι μου στρουθοκάμηλοι, τι άλλο περιμένετε να πάρετε όταν η κοινωνική “μηχανή” είναι παραγεμισμένη από τις πρώτες ύλες της βίας?
Ανοιξιάτικα λουλούδια?
Γιατί εκπλήσσεστε, γιατί ταράζετε τον ύπνο σας?
Η κατάργηση συνταγματικών δικαιωμάτων, η υποβάθμιση προσωπικών ελευθεριών, ο εξευτελισμός της αξίας της ζωής δεν είναι βία?
Η κατάχρηση εξουσίας, η διαφθορά, η εργασιακή εκμετάλλευση, ο ανταγωνισμός, το εμπόριο, ο εκφοβισμός, οι ανισότητες και οι διακρίσεις δεν είναι βία?
Το ξεπούλημα της δικαιοσύνης, το ξεπούλημα του τόπου, η δολοφονία των νεανικών ονείρων, η ανεργία, τα μνημόνια, οι πολιτικές άγριας λιτότητας, η φτωχοποίηση και η σκλαβοποίηση δεν είναι βία?
Το να μην είσαι σε θέση να βοηθήσεις τα παιδιά σου να “πετάξουν” με τα δικά τους φτερά δεν είναι βία?
Η ανδροκρατία παντού, στις θέσεις και στα αξιώματα, η πατριαρχία σαν αδιαμφισβήτητη οικογενειακή παράδοση, οι διακρίσεις των φύλων από την χριστιανική θρησκεία με σαφή υποτίμηση της γυναίκας δεν είναι βία?
Οι ειδήσεις, οι διαφημίσεις, ο αποπροσανατολισμός από όλα τα μέσα ενημέρωσης, τα ψεύδη και οι βρώμικες διαπλοκές ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, η αναξιοκρατία και η επιβράβευση των ανάξιων δεν είναι βία?
Η αισχροκέρδεια, η φοροδιαφυγή των πλουσίων, ο στυγνός πέλεκυς της δικαιοσύνης στους φτωχούς, η τεχνητή ακρίβεια, η επιβεβλημένη φτώχια, τα επιδόματα, τα καλάθια της νοικοκυράς, η ψηφιοποίηση και η παρακολούθηση της ζωής μας δεν είναι βία?
Η μοναξιά, η εγκατάλειψη, η ανασφάλεια, δεν είναι βία?
Μην εκπλήσσεστε λοιπόν αγαπημένοι μου στρουθοκάμηλοι, η βία βρίσκεται, τις πιο πολλές φορές μασκαρεμένη, στα θεμέλια όλων των σχεδιασμών της κοινωνίας μας, στο πολιτικό και οικονομικό μοντέλο που αποδεχόμαστε, στις θρησκευτικές πεποιθήσεις, στις καθημερινές συνήθειες και παραδόσεις.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που αμφισβητήσαμε σοβαρά το πολιτικό σύστημα, το οικονομικό μοντέλο, την επίσημη θρησκεία του κράτους, την κρατική εξουσία, τον καταναλωτισμό?
Πότε ήταν η τελευταία φορά που είπαμε σαν κοινωνία ενεργών πολιτών “μέχρι εδώ” στην σχεδιασμένη κατάρρευση των αληθινών αξιών και στην υποβάθμιση της ζωής μας?
Όταν σπέρνεις βία να είσαι έτοιμος να θερίσεις τρόμο!!
Αν δεν θες να θερίζεις τρόμο τότε αλλάζεις τον σπόρο, δεν ξορκίζεις με ευχολόγια τα συμπτώματα.
Αφήστε μια απάντηση