Ο ανόητος νους

Ίσως η πιο δύσκολη και η πιο ψυχοφθόρα κατάσταση μέσα στις κοινωνίες μας είναι η συνύπαρξη και η σχέση με τον ανόητο νου… μια κατάσταση που γίνεται τρομακτικά πιο επώδυνη, ίσως αβάσταχτη μα μοναδικά δημιουργική, όταν κάποιος είναι σε θέση να συνειδητοποιεί ότι αυτός ο νους πολλές φορές βρίσκεται στο είδωλο που αντικρίζει ο ίδιος στον απέναντι καθρέφτη.

Μέσα σ’ ένα κόσμο στον οποίο το μόνο βέβαιο και αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι τα πάντα αλλάζουν συνεχώς δυναμικά, ότι τίποτα δεν είναι σταθερό και αμετακίνητο, ο ανόητος νους είναι αυτός που όχι μονάχα αρνείται πεισματικά ν’ αλλάξει ο ίδιος, αλλά κάνει τα πάντα για να εμποδίσει και τις όποιες κοινωνικές αλλαγές ή τον εκσυγχρονισμό των σχέσεων μέσα στην ανθρώπινη κοινότητα.

Αν αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει αληθινά, αν δεν λύνει βιώσιμα και ουσιαστικά τα προβλήματά του, αν δεν ζει ειρηνικά, δίκαια και σύμφωνα με τις πραγματικές του δυνατότητες σ’ αυτό τον πλανήτη, είναι γιατί ο ανόητος νους, φορέας της κοινωνικής πανούκλας, έχει εξαπλωθεί σαν καρκίνωμα ανάμεσα σ’ αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις και σ’ αυτούς που τις αποδέχονται και τις στηρίζουν.