Πόλεμος, η αιώνια κατάρα

Ο πόλεμος δεν τελείωσε ποτέ!
Μονάχα ανάπαυλες εύθραυστης ειρήνης, όπου οι ισχυροί οργανώνουν τα νέα τους σχέδια και δημιουργούν τις απαραίτητες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες για την επόμενη σύγκρουση και τον επόμενο στόχο.

Η αιτία όλων των πολέμων ήταν και εξακολουθεί να είναι, σχεδόν πάντα, η κατοχή και ο έλεγχος των φυσικών πόρων του πλανήτη και ιδιαίτερα των πηγών ενέργειας, όπως το πετρέλαιο, οι υδρογονάνθρακες, το φυσικό αέριο κλπ.
Η απόκτηση αυτών των πόρων και ιδιαίτερα της ενέργειας, είναι που καθορίζει απόλυτα την ισχύ και την τεχνολογική πρόοδο, συνθήκες που βέβαια είναι απαραίτητες για κάθε άνθρωπο και κάθε κράτος, μόνο που με δεδομένο το γεγονός ότι οι κοινωνίες μας είναι ανταγωνιστικές και όχι αλληλέγγυες, ότι καθένας αγωνίζεται για το δικό του και όχι το κοινό όφελος, αυτές οι συνθήκες προόδου γίνονται κτήμα μονάχα των ισχυρών σε βάρος των αδυνάτων, άλλοτε με τη βία των όπλων και άλλοτε με τη βία των οικονομικών εκβιασμών.
Τα ισχυρά κράτη επιδιώκουν πάντα να επεκταθούν, σε κοντινές συνήθως με αυτά περιοχές της γης, όπου υπάρχουν αυτοί οι απαιτούμενοι φυσικοί πόροι.
Έτσι τον κόσμο μας τον κυβερνούν και τον ελέγχουν απόλυτα αυτοί κατέχουν τους πόρους και ορίζουν την Τεχνολογία.

Ίσως οι παραπάνω νοσηρές και άδικες συνθήκες να ήταν δικαιολογημένες ή μοιραίες σε εκείνες τις πολύ παλιές σκληρές εποχές, των βασικών στερήσεων, της δύσκολης επιβίωσης του είδους και των περιορισμένων μας γνώσεων, όπου ο αγώνας για επικράτηση και πρόοδο ήταν ανταγωνιστικός και άγριος.
Όμως αυτές οι τακτικές, αυτή η “συνήθεια” συνέχισε να γιγαντώνεται, να επιβάλλεται και να επηρεάζει απόλυτα τη ζωή στον πλανήτη και στα σύγχρονα χρόνια, στα οποία οι συνθήκες έχουν αλλάξει ριζικά και οι νέες τεχνολογικές δυνατότητες μπορούν να προσφέρουν εύκολα σπουδαίες βιώσιμες λύσεις σε όλα τα προβλήματα και για όλους τους λαούς, χωρίς να χρειάζεται πλέον να καταφεύγουν στον πόλεμο και τις συγκρούσεις.

Δυστυχώς τα ιδιοτελή κυριαρχικά συμφέροντα της παγκόσμιας πλουτοκρατικής ελίτ και των λίγων ισχυρών κρατών του πλανήτη, εξακολουθούν πάντα να παίζουν το ίδιο εγκληματικό και καταστροφικό παιχνίδι του πολέμου και των συγκρούσεων, εμμένοντας στις ίδιες τακτικές και τις ίδιες στρεβλές υλιστικές αξίες, από τις οποίες αποκομίζουν κέρδη και ισχύ, αδιαφορώντας τόσο για τις σύγχρονες υπαρκτές τεχνολογικές δυνατότητες όσο και για την απώλεια ζωών και την συνεχή επιβάρυνση των φυσικών συστημάτων του πλανήτη.

Από την άλλη, όλοι οι λαοί της γης, έχοντας υποστεί για πάρα πολλά χρόνια άγρια χειραγώγηση, εκφοβισμό και εξαναγκασμούς από τους κυβερνώντες δυνάστες τους, αφού όλες οι βασικές τους ανάγκες βρίσκονται πάντα στα χέρια αυτών, απόλυτα εξαρτημένοι, δεν τολμούν, δεν έχουν το κουράγιο και δεν είναι σε θέση να ανατρέψουν αυτή την μεθοδευμένη κατάσταση και να τερματίσουν τους πολέμους.
Και δεν μπορούν γιατί οι παγκόσμιοι εξουσιαστές έχουν φροντίσει, αιώνες τώρα, να σπείρουν ανάμεσα στους λαούς αμέτρητα τεχνητά προβλήματα και άνισα προνόμια, που τους εξαναγκάζουν να αισθάνονται και να είναι διαιρεμένοι και διαχωρισμένοι.
Το γνωστό “διαίρει και βασίλευε” το οποίο όλοι, υποτίθεται, γνωρίζουμε τι σκοπούς εξυπηρετεί αλλά καθένας περιμένει από τον “εχθρό” να κάνει το πρώτο βήμα.
Έτσι οι λαοί όλης της γης είναι όμηροι και άβουλα αντικείμενα στα χέρια των γερακιών του πολέμου και της άπληστης επεκτατικής πολιτικής τους.
Είναι σαν εκείνη την κότα στα χέρια του Στάλιν, που αφού την έχει  ξεπουπουλιάσει τελείως, μετά την αφήνει, της ρίχνει στο πάτωμα λίγα ψιχουλάκια ή λίγο καλαμπόκι κι αυτή τρέχει να τσιμπολογήσει.

Και στη σκιά όλων αυτών που παίρνουν τις αποφάσεις, δευτεροκλασάτοι πολιτικάντηδες, ονομαστοί αναλυτές, αυθεντίες τεχνοκράτες, ακριβοπληρωμένοι δημοσιογράφοι και συστημικά μέσα παραπληροφόρησης, χτυπούν ρυθμικά και με πάθος το ντέφι για να κρατά ο χορός για τους σαστισμένους πολίτες.

Το πρόβλημα μεγαλώνει και η ζωή στον πλανήτη βρίσκεται σε άμεσο και απρόβλεπτο κίνδυνο όταν ακόμα και αυτοί, που έχουν τη γνώση και είναι σε θέση να τερματίσουν τους παράλογους πολέμους, σιωπούν ή συνταυτίζονται με τα ιδιοτελή σχέδια των άπληστων και ψυχοπαθών δυναστών του κόσμου.
Και αναφέρομαι ευθέως στους πρωτοπόρους της επιστήμης και της τεχνολογίας, οι οποίοι προσφέροντας τις υπηρεσίες και τις τεχνολογίες τους στα γεράκια των πολέμων, συντηρούν όλη αυτή την τρέλα.
Χωρίς την ανοχή και τη στήριξή τους η μπίζνα του πολέμου θα είχε ήδη τερματιστεί.
Κάποια στιγμή λοιπόν η επιστήμη και η τεχνολογία οφείλει να λειτουργήσει με βάση τους πραγματικούς σκοπούς της, να προσφέρει ασφαλείς και δίκαιες λύσεις και επιλογές στα προβλήματα της ανθρωπότητας και να φροντίζει όσο μπορεί τη βιωσιμότητα του πλανήτη.
Το ζήτημα της ενέργειας, σε μια σύγχρονη αλληλέγγυα και συνεργαζόμενη κοινωνία, θα μπορούσε να είχε ήδη λυθεί και όλοι οι λαοί της γης ν απολάμβαναν άφθονη και ελεύθερη ενέργεια.

Μα κάτι τέτοιο θα τερμάτιζε το “παιχνίδι”, τη στημένη μπίζνα…όμως και η επιστήμη ακολουθεί ακόμα το χρήμα…

Φυσικά, με μια βαθύτερη και ουσιαστικότερη ματιά, πίσω και πριν από όλα αυτά, ο πόλεμος, η σύγκρουση, υπάρχει μέσα μας, μέσα στον καθένα μας είναι η αιτία, γιατί μάθαμε όλη μας τη ζωή να θρέφουμε ένα Εγώ που μας απομάκρυνε πάντα από τη φύση και τις αρμονικές, συμβιωτικές σχέσεις με τα πάντα.

Ο πόλεμος είναι εκείνη η νοσηρή κατάσταση που επιβεβαιώνει και θυμίζει στην ανθρωπότητα ότι ακόμα είμαστε απολίτιστοι.

“Άιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο
αν ξυπνήσεις μονομιάς θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς
θα `ρθει ανάποδα ο ντουνιάς
Koίτα οι άλλοι έχουν κινήσει έχει η πλάση κοκκινίσει
άλλος ήλιος έχει βγει σ’ άλλη θάλασσα άλλη γη”

Ο ποιητής το οραματίστηκε, πάσχισε να εμπνεύσει και να ξεσηκώσει μα οι λαοί κοιτούσαν αλλού…δεν κίνησαν ποτέ…