Skip to main content

Το όπλο της Αλήθειας

20 Μαρ 2022

Απόσπασμα από το βιβλίο του Βιλχελμ Ράιχ “Η δολοφονία του Χριστού”

Αλήθεια είναι η απόλυτη άμεση επαφή ανάμεσα στη Ζωή που αντιλαμβάνεται και στη Ζωή που γίνεται αντιληπτή.
Όσο καλύτερη είναι η επαφή τόσο πιο πλήρης είναι η γνώση της αλήθειας.
Όσο πιο καλά συντονισμένες είναι οι λειτουργίες της αντίληψης τόσο πιο σαφής είναι η αλήθεια.
Η αλήθεια βασικά, δεν είναι, όπως πολλοί πιστεύουν, ένα ιδανικό της ηθικής. Έγινε τέτοιο όταν χάθηκε μαζί με τον “παράδεισο”, δηλ. όταν ο άνθρωπος απώλεσε την πλήρη λειτουργία της ζωής μέσα του. Τότε η αλήθεια παραμερίστηκε κι έκανε την εμφάνισή του ένα άλλο ιδανικό, κατοπτρικό είδωλό της, το ιδανικό της αναζήτησης της αλήθειας.

Η αλήθεια δεν γίνεται αντικείμενο συνειδητής προσπάθειας και μόχθου. Δεν προσπαθείς να κάνεις συνειδητά την καρδιά σου να χτυπάει ή τα πόδια σου να κινούνται και με το ίδιο σκεπτικό δεν προσπαθείς συνειδητά να βρεις την αλήθεια. Η αλήθεια βρίσκεται μέσα σου με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούν τα μάτια σου και η καρδιά σου, καλά ή άσχημα, ανάλογα με την κατάσταση του οργανισμού σου.
Η Ζωή, σε συνεχή αλληλοεπίδραση με το περιβάλλον της, ζει την αλήθεια απόλυτα, στο βαθμό που διατηρείται σ’ επαφή με τις ίδιες της τις ανάγκες, ή πράγμα που είναι το ίδιο, με την επίδρασή της στο περιβάλλον για την ικανοποίηση των φυσικών της αναγκών.

Ο άνθρωπος των σπηλαίων, για να επιζήσει, θα έπρεπε να ξέρει τον τρόπο ζωής των άγριων ζώων, δηλ, έπρεπε να ξέρει την αλήθεια για το πως ζούσαν αυτά και πως συμπεριφέρονται. Ο σύγχρονος πιλότος, για να φτάσει ασφαλής στον προορισμό του, πρέπει να’ναι σε πλήρη επαφή με την παραμικρή πνοή του ανέμου, με την παραμικρή μεταβολή στην ισορροπία του αεροπλάνου του, με την καθαρότητα των αισθήσεών του, με τις κινήσεις του σώματος του και να έχει άριστη ικανότητα αντίδρασης σε κάθε αλλαγή αυτών των παραγόντων.
Τότε πετάει αληθινά. Η παραμικρή συσκότιση των αισθητηρίων αντιδράσεών του θα τον σκότωνε. Αυτός λοιπόν ζει αληθινά, όταν τα βγάζει πέρα με τα στοιχειά της φύσης και τα ξεπερνά. Δεν ψάχνει όμως για την αλήθεια, ούτε καταβάλει προσπάθειες γι’ αυτήν ενώ πετάει.
Η αλήθεια επομένως είναι μια φυσική λειτουργία, όπως το βάδισμα, το τρέξιμο, το κυνήγι της αρκούδας από τον Εσκιμώο, και η ανακάλυψη των ιχνών του εχθρού από τον Ινδιάνο. Αποτελεί, μέσα στο πλαίσιο της ολότητας των φυσικών λειτουργιών, ένα αναπόσπαστο μέρος του οργανισμού κι εξαρτάται από την ακεραιότητα των αισθήσεων και από την εναρμόνισή τους.
Η πρωταρχική αίσθηση, η οργονοτική, πρέπει να είναι ανέπαφη.
Η αλήθεια, οποιαδήποτε κι αν είναι η θέση της μέσα στη ζωή, οποιοσδήποτε κι αν είναι ο σκοπός της, είναι ένα όργανο ζωής σε συμφωνία με τ’ άλλα όργανα που δίνονται ή διαμορφώνονται από τις αισθήσεις και την οργανισμική κινητικότητα.

Υπάρχουν ορισμένες αλήθειες που είναι “εκ των προτέρων” δοσμένες από τις αισθήσεις και τις κινήσεις. Το γεγονός ότι η Ζωή, δηλ, το σύνολο των ζωντανών πλασμάτων, είναι σε συνεχή κίνηση, αποτελεί μια τέτοια αυτονόητη αλήθεια.
Το γεγονός ότι ο έρωτας είναι η ένωση δύο οργανισμών, αποτελεί μια ακόμα παρόμοια αλήθεια, αυτονόητη, με την έννοια ότι κάποιος επιθυμεί την ένωση, την πραγματοποιεί και χάνει την καθορισμένη του ατομικότητα κατά τη διάρκεια του αγκαλιάσματος.
Το γεγονός ότι υπάρχει κάτι ζωογόνο, που πάλλεται και δίνει ζωή και βρίσκεται στην ατμόσφαιρα γύρω μας, αποτελεί μια ακόμα αυτονόητη αλήθεια, ανεξάρτητα αν το ονομάζουν θεό ή Παγκόσμιο Πνεύμα ή Μεγάλο Πατέρα ή Βασιλεία των Ουρανών ή Οργονική Ενέργεια. Αυτή η πεποίθηση είναι κοινή σε όλους τους ανθρώπους κι ανεξίτηλη.

Η αλήθεια δεν είναι κάτι που μπορεί να διδαχτεί ή να μεταδοθεί στο άτομο. Γεννιέται μαζί με τον οργανισμό, σα βασική λειτουργία του κι αναπτύσσεται εφ’ όσον ο οργανισμός διατηρεί τη συγκεντρωτική λειτουργία του, που σημαίνει πλήρη οργονοτική λειτουργία των αισθήσεων.
Όταν ο άνθρωπος άρχισε ν’ αναζητά την αλήθεια, αντί να ζει την αλήθεια, εμφανίστηκε και η αποφυγή της αλήθειας σαν αχώριστος σύντροφος της αναζήτησης της αλήθειας. Κι αυτό που επικράτησε μέχρι τις μέρες μας είναι η αποφυγή της αλήθειας, που φυσικά, σημαίνει την όχι πραγματική αναζήτηση της αλήθειας.

Η στρεβλή δομή του χαραχτήρα του σύγχρονου ανθρώπου έχει λογική σημασία και λειτουργία και δεν μπορεί ν’ αλλάξει εύκολα, όπως ισχυρίζονται οι πραματευτάδες της ελευθερίας όλων των λαών.
Δεν έχουν την παραμικρή ιδέα τι σημαίνει “προσαρμογή”.
Δεν θα μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα ούτε με μια απλή νευρική κατάπτωση, που θα προέκυπτε απ’ την ανικανότητα του ανθρώπου να λειτουργήσει σύμφωνα με τα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους.
Όλα αυτά μας λένε ότι ενώ η αλήθεια είναι βασικό και μοναδικό όπλο που μπορεί ν’ αφοπλίσει την πανούκλα, δεν μπορεί να επιβληθεί ή να μεταβιβαστεί, ή να διδαχτεί ή να δοθεί με τη βία σε κανέναν, αν αυτός δεν την έχει καλλιεργήσει στον οργανισμό του από την αρχή της ζωής του.
Η αλήθεια αποφεύγεται γιατί είναι ανυπόφορη κι επικίνδυνη για τον οργανισμό που δεν είναι σε θέση να τη χρησιμοποιήσει.

Αλήθεια σημαίνει πλήρης αρμονική επαφή ενός οργανισμού με τον εαυτό του και το περιβάλλον του, σημαίνει διαφορισμό του δικού του τρόπου ζωής από τον τρόπο ζωής των άλλων. Επιβολή στο συνάνθρωπο μιας αλήθειας, την οποία εκείνος δεν μπορεί να ζήσει, σημαίνει διέγερση συναισθημάτων τα οποία εκείνος δεν μπορεί ν’ αντέξει, σημαίνει ότι η ύπαρξή του μπαίνει σε κίνδυνο, ότι καταστρέφεται η ισορροπία ενός τακτοποιημένου, μολονότι καταστροφικού, τρόπου ζωής.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ